به بهانه روز خبرنگار

یادداشت

به بهانه روز خبرنگار

این که ما می‌گوییم قلم، منظور کدام قلم است؟
یک لحظه قلم را تصور کنیم … حالا نمی دانم کدام قلم را دارید تصور می کنید؟
قلم آب گوشتی یا قلم نوشتن؟!
چه قلم آبگوشتی و چه قلم نوشتن، هر دوتا یک مغزی دارند !!

معمولاً سر مغز قلم دعواست، تا حالا آبگوشت دست جمعی خورده اید؟
اگر خورده باشید، می ببینید که همه می خواهند قلم را داشته باشند و مغزش را در بیاورند.
اگر دقت کنیم، قلم نوشتن هم همینگونه هست. قلم نوشتنی هم مغز دارد و واقعاً اگر مغز قلم نوشتنی، تکانده بشود چه اتفاقی برایش می افتد؟
خلاصه این دو قلم خیلی خیلی به هم شباهت دارند.
جفتشان تو خالی هستند و با مغز قلم پر میشوند.
مغز برای جفتشان حیاتی است و بدون مغز فایده ای ندارند.
مغزشان هم خیلی مقوی میتواند باشد، اگر مغز قلم خراب بشود به سرطان دچار میگردد و اگر مغز قلم نوشتنی هم خراب بشود واقعاً نمی دانیم چه اتفاقی خواهد افتاد؟!؟!

کسی که مغز قلم را می تکاند دیده اید؟ نمی دانید چه لذتی دارد…؟!؟!
قاشق را می گذاری روی سفره، قلم را محکم میکوبی رویش،
مغز قلم یک هویی کامل در می آید بیرون!
اگر بدقلق و سگ جان باشد که تیکه تیکه در می آید با ضربه های متوالی.
برای اطمینان از خالی شدن مغز قلم، دُمِ قاشق را می فرستی داخل حفره ی خالی قلم، می چرخانی انقدر می چرخانی تا تمام تیکه های مغز قلم دربیاید.
ما نمی دانیم خود قلم در این لحظات چه حسی دارد ، دردش می گیرد یا نه؟!
اما این کسی که دارد مغز قلم را خالی می کند حتماً لذت می برد…
اگه باز هم این مغز قلم درنیاید با چندتا هورت شدید، توی قلم را خالی می شود.
آخر قلم را می گذاری روی دهانت و چندتا مک محکم می زنی، هرچی که در مغزش باشد ، درمی آید.
اینطوری یک قلم کاملاً خالی میشود، وقتی هم که قلم خالی شد، کارت با آن تمام است و میرود سطل آشغال!!
شاید این دو قلم به ظاهر هیچ شباهتی نداشته باشند، اما از این زاویه که نگاه می کنی، می بینی که خیلی هم می توانند شبیه باشند.
مواظب قلم مان باشیم، حداقل اگر خواستیم مغز قلممان را خالی کنیم خودمان این کار را بکنیم و لذتش را خودمان ببریم نه اینکه دیگران بیایند مغز قلم ما را خالی کنند.