این روزها و شاید سالهاست که مملکت ما همچون بازی فوتبال استقلال- پرسپولیس شده است .

دو جناح داخلی کشور بطور خودکار در برابر یکدیگر می ایستند و باهم مبارزه می کنند یک روز اصول گراها و روزی دیگر اصلاح طلبان بر صندلی قدرت تکیه می زنند و شاید این پروسه برای همه شهروندان و هموطنان من نوعی مصیبت بزرگ تلقی شود ؛ چرا که این نوع بازی های سیاسی مسئولین را در انتخاب دچار کج سلیقگی کرده است.

چون به جای شایسته سالاری و استفاده از افراد تحصیلکرده و با تجربه در حال حاضر بر اساس گرایشات سیاسی افراد صاحب منصب می شوند و پشت پرده این بازی به ظاهر سینمایی ، تنها مسئله ای که شاید از یاد همه برود این است که مردمان کرمانشاه چگونه این روزها در برف و باران به سر می برند؟!

یا با این اوصاف برخی جوانان تحصیلکرده چگونه پشت کنکور دکترا ، ارشد و به امید کدامین آینده ادامه تحصیل می دهند و به دنبال کدامین شغل ایده آل هستند ؟

وام ازدواجی که دولت افزایش آن را متنفی کرد چند دسته از دختران و پسران جوان را در امر ازدواج به فکر فرو برده است بطور خلاصه اصولگرایی یا اصلاح طلبی ، تنها فقط فرصت سوزی است ، که نصیب هموطنان می شود .

اصلاح طلبان اکنون بر اسب قدرت پارلمان شهری و دولت و مجلس سوارند و سالیان پیش این چرخه کاملا بالعکس بود.

در این میان نقش خبرنگاران به عنوان  رسانه  ملی در دولت بی تاثیر نبوده و نیست.

ضمن اینکه گروهی از خبرنگاران به دلیل ارادت به گروه اصلاح طلب برای آن گروه می نویسند و گروهی دیگر با اصولگراها همراه می شوند و اما گروه سوم که برای دستمزد تلاش می کنند در این وادی به سفارش سردبیر قلم بر دست می گیرند، آری این کل کل بازی سیاسی به رسانه کشور هم ضربه وارد کرده است و این‌ امر بر کسی پوشیده‌ نیست .

نتیجه این حب و بغض ها و سیاست زدگی ها در مطبوعات کشور سبب شده تا سرزمین ایران از مصلحت اندیشی و رسانه ملی از رسالت خویش دور افتد و به سوی زرد نویسی و گزافه گویی های حزبی و جناحی پیش برود.

بطور کلی باید تاکید کرد که این بازی سیاسی سبب اتلاف وقت و هزینه های سرسام آور برای کشور شده است که بیکاری ، تورم ، بالا رفتن سن ازدواج ، طلاق و هزاران آسیب اجتماعی و اقتصادی رها ورد این نوع سیاست است.